- Zgodnie z art. 210 kodeksu cywilnego każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić. Powyższe oznacza, że możemy się umówić, że nie będziemy znosić współwłasności. Zniesienia współwłasności może jednak żądać nie tylko każdy ze współwłaścicieli, ale także inne osoby mające w tym zakresie interes prawny. Taką osobą jest przykładowo wierzyciel jednego ze współwłaścicieli.
Sąd Najwyższy w sprawie III CZP 36/16 w dniu 14 września 2016 r. orzekł, iż w sytuacji, w której zniesienia współwłasności żąda wierzyciel współwłaściciela, to umowa wyłączająca zniesienie współwłasności nie jest wobec takiego wierzyciela skuteczna. Oznacza to, że wierzyciel może, mimo istnienia takiej umowy, żądać zniesienia współwłasności. Rozstrzygnięcie Sądu Najwyższego należy uznać za w pełni zasadne biorąc pod uwagę zasadę ochrony wierzyciela.
Dodaj komentarz