Zgodnie z art. 661 § 1 kodeksu cywilnego najem zawarty na czas dłuższy niż lat dziesięć poczytuje się po upływie tego terminu za zawarty na czas nieoznaczony. W myśl z kolei § 2 przedmiotowego artykułu najem zawarty między przedsiębiorcami na czas dłuższy niż lat trzydzieści poczytuje się po upływie tego terminu za zawarty na czas nieoznaczony. Przedmiotowa regulacja wprowadza zatem pewne ograniczenia, jeżeli chodzi o możliwość zawierania umów najmu na czas oznaczony.

    Do dnia 31 grudnia 2008 roku przedmiotowa norma prawna posiadała inne brzmienie, a mianowicie nie posiadała regulacji zawartej obecnie w paragrafie drugim, to jest większej swobody, jeżeli chodzi o najem zawierany pomiędzy przedsiębiorcami. Nowelizacja art. 661 k.c. z dnia 1 stycznia 2009 roku przedłużyła bowiem możliwość zawierania umów najmu pomiędzy przedsiębiorcami na czas oznaczony do lat trzydziestu.

    Zagadnieniem prawnym stała się odpowiedź na pytanie, czy umowy pomiędzy przedsiębiorcami zawarte pod rządem starych przepisów (tj. sprzed nowelizacji z dnia 1 stycznia 2009 roku), po wejściu w życie nowych przepisów, będą poczytywane za zawarte na czas nieoznaczony po upływie lat dziesięciu (według brzmienia sprzed 1 stycznia 2009 roku), czy dopiero po upływie lat trzydziestu (według przepisów znowelizowanych). Co istotne nowelizacja z dnia 1 stycznia 2009 roku nie zawierała przepisów intertemporalnych.

    Odpowiedź na powyższe zagadnienie przyniosło orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 18 września 2014 roku (V CSK 557/13). Zgodnie z przedmiotowym judykatem konieczne stało się sięgnięcie do przepisów międzyczasowych o charakterze ogólnym, to jest do przepisów wprowadzających kodeks cywilny.

    Tymczasem art. L ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku Przepisy wprowadzające kodeks cywilny stanowi, że do istniejących już zobowiązań z umów kontraktacji, najmu, dzierżawy, rachunku bankowego, ubezpieczenia, renty lub dożywocia stosuje się z dniem wejścia w życie kodeksu cywilnego przepisy tego kodeksu. To powoduje, że do umów wymienionych w przedmiotowym przepisie, które trwały pod rządem przepisów dawnych, zastosowanie mają wprost przepisy znowelizowane, o ile oczywiście nic innego nie wynika z brzmienia samej ustawy nowelizującej. Do zawartych przed 1 stycznia 2009 roku i trwających w tym dniu umów najmu znajdzie zatem zastosowanie art. 661 kodeksu cywilnego po nowelizacji z dnia 1 stycznia 2009 roku.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.