- Instytucja zasiedzenia jest jedną z najbardziej skomplikowanych w systemie prawa cywilnego. Stąd też liczne wypowiedzi Sądu Najwyższego w tym zakresie. Zagadnieniem prawnym stała się także odpowiedź na pytanie, czy sąd może z urzędu stwierdzić nabycie własności nieruchomości przez zasiedzenie na rzecz osoby, która o to nie wnosiła? Powyższe zagadnienie stało się przedmiotem oceny składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego na skutek pytania prawnego zadanego przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego. Przedmiotowa sprawa posiadała zatem niebagatelne znaczenie dla praktyki orzeczniczej.
Kluczowa stała się odpowiedź na pytanie o odpowiednie stosowanie przepisów o stwierdzeniu nabycia spadku do spraw o zasiedzenie, głównie zaś art. 677 § 1 k.p.c., który stanowi, że „Sąd stwierdzi nabycie spadku przez spadkobierców, choćby były nimi inne osoby niż te, które wskazali uczestnicy. W postanowieniu o stwierdzeniu nabycia spadku sąd wymienia spadkodawcę oraz wszystkich spadkobierców, którym spadek przypadł, jak również wysokość ich udziałów”.
W uchwale składu Siedmiu Sędziów Sąd Najwyższy orzekł w dniu 11 czerwca 2015 roku (III CZP 112/14), że możliwe jest stwierdzenie zasiedzenia wyłącznie na rzecz osoby, która została wskazana przez stronę w toku postępowania. Wniosek może rzecz jasna zgłosić każdy zainteresowany (każdy uczestnik), a nie wyłącznie pierwotny wnioskodawca. Sąd nie powinien badać jednakże z urzędu, na czyją rzecz winno nastąpić zasiedzenie.
Dodaj komentarz