- Zgodnie z art. 925 k.p.c. chwilą zajęcia nieruchomości jest: dla dłużnika – chwila doręczenie mu wezwania; dla osoby trzeciej oraz dłużnika, któremu nie doręczono wezwania – chwila dokonania wpisu w księdze wieczystej lub złożenia wniosku komornika do zbioru dokumentów. Ewentualnie chwila to może nadejść wcześniej, jeżeli każda z powyższych osób wcześniej dowiedziała się z dowolnego źródła o wszczęciu egzekucji z nieruchomości. Wówczas chwilą zajęcia jest powzięcie wiadomości o egzekucji.
Z kolei art. 930 § 1 k.p.c. stanowi, że rozporządzenie nieruchomością po jej zajęciu nie ma wpływu na dalsze postępowanie. Nabywca może uczestniczyć w postępowaniu w charakterze dłużnika. W każdym razie czynności egzekucyjne są ważne tak w stosunku do dłużnika, jak i w stosunku do nabywcy. Przedmiotem rozważań Sądu Najwyższego i to w powiększonym składzie stało się zagadnienie sprowadzające się do odpowiedzi na pytanie: czy wierzyciel, który przyłączył się do prowadzonego już postępowania egzekucyjnego, może powołać się wobec osoby trzeciej na skutki zajęcia nieruchomości (wynikające z art. 930 § 1 k.p.c.), które nastąpiły względem wierzycieli, wobec których egzekucja z nieruchomości już się toczy.
W uchwale siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 6 listopada 2007 roku (III CZP 93/2007) wskazano wprost, iż wierzyciel, który przyłącza się do trwającej egzekucji z nieruchomości może powoływać się na skutki dokonanego zajęcia dotyczące zbycia nieruchomości w toku postępowania wyłącznie wówczas, jeżeli wpis przyłączenia się tego konkretnego wierzyciela został złożony do księgi wieczystej przed dokonanym zbyciem nieruchomości. Przyłączenie się kolejnego wierzyciela do trwającej egzekucji z nieruchomości należy traktować zatem jak wszczęcie tej egzekucji na jego rzecz.
Dodaj komentarz