W pierwszej kolejności należy wskazać, iż zgodnie z art. 33 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne Wójt (burmistrz, prezydent miasta) wydaje decyzję o rozgraniczeniu nieruchomości, jeżeli zainteresowani właściciele nieruchomości nie zawarli ugody, a ustalenie przebiegu granicy nastąpiło na podstawie zebranych dowodów lub zgodnego oświadczenia stron. Ponadto strona, która jest niezadowolona z ustalenia przebiegu granicy może żądać, w terminie 14 dni od dnia doręczenia jej decyzji w tej sprawie, przekazania sprawy sądowi cywilnemu. Wówczas to sprawa z etapu administracyjnego przechodzi w fazę postępowania cywilnego prowadzonego przez sąd powszechny, który stosuje kryteria rozgraniczeniowe przewidziane w art. 153 kodeksu cywilnego.

    Zagadnieniem prawnym, które znalazło swoje rozstrzygnięcie w uchwale składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego, była odpowiedź na pytanie, kto ma przymiot wnioskodawcy w postępowaniu sądowym o rozgraniczenie. Stało się to istotne w konfiguracji, w której jedna ze stron żądała wszczęcia postępowania administracyjnego o rozgraniczenie, zaś inna strona niezadowolona z rozstrzygnięcia Wójta (burmistrza, prezydenta miasta) żądała przekazania sprawy do sądu.

    W uchwale z dnia 30 października 2014 roku (III CZP 48/14) skład Siedmiu Sędziów SN orzekł, iż wnioskodawcą w postępowaniu sądowym pozostaje ta strona, która złożyła wniosek o przeprowadzenie rozgraniczenia. Sąd Najwyższy stanął zatem na stanowisku traktującym o jedności postępowania rozgraniczeniowego, które w swojej istocie przebiega dwuetapowo, przy czym pierwszym etapem jest sprawa administracyjna, zaś drugim postępowanie sądowego prowadzone przez sąd powszechny.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.