W myśl art. 767 § 1 kodeksu postępowania cywilnego na czynności komornika przysługuje skarga do sądu rejonowego, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. Dotyczy to także zaniechania przez komornika dokonania czynności. Do rozpoznania skargi na czynności komornika właściwy jest sąd, przy którym działa komornik. Jeżeli do prowadzenia egzekucji został wybrany komornik poza właściwością ogólną, skargę rozpoznaje sąd, który byłby właściwy według ogólnych zasad. Zdarza się, iż przepis ten sprawia pewne problemy w praktyce w sytuacji, kiedy komornik działa poza swoją właściwością ogólną. Wówczas bowiem należy ustalić sąd, który byłby właściwy, gdyby taką właściwość zastosowano, o czym czasami skarżący zapominają. Zagadnieniem prawnym, które rozstrzygnął Sąd Najwyższy stała się odpowiedź na pytanie, czy wniesienie skargi do niewłaściwego sądu pozwala na zachowanie siedmiodniowego terminu przewidzianego w kodeksie postępowania cywilnego.

    W uchwale III CZP 73/14 z dnia 5 listopada 2014 roku Sąd Najwyższy orzekł, iż skarga, która została wniesiona z naruszeniem przepisów o właściwości miejscowej sądu przed upływem siedmiodniowego terminu, jest skargą wniesioną terminowo. W takim przypadku sąd, do którego skarga została wniesiona, powinien przekazać sprawę do sądu właściwego na podstawie stosownego postanowienia.

    Orzeczenie to należy uznać za w pełni prawidłowe, a jednocześnie zgodne z określonym w Konstytucji prawem do sądu. Przeciwna teza prowadziłaby bowiem do nadmiernego formalizmu i pozbawiania stron należytej ochrony prawnej.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.