Bardzo ważne orzeczenie zapadło w sprawie rozpoznawanej przez Sąd Najwyższy pod sygnaturą akt III CZP 53/2013 (uchwała z dnia 10 października 2013 roku). Stwierdzono w nim, iż złożenie przez osobę, która jest uprawniona do uzyskania zachowku wniosku o stwierdzenia nabycia spadku na podstawie ustawy przerywa bieg przedawnienia o zachowek. Sąd Najwyższy uznał zatem, iż jest to czynność podjęta bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia (art. 123 § 1 pkt 1 k.c.).

    Sąd Najwyższy skonstatował, iż osoba, która dochodzi roszczenia o zachowek przeciwko osobie obdarowanej często dopiero po przeprowadzeniu sprawy spadkowej dowiaduje się, że została pozbawiona poprzez dokonaną przez spadkodawcę darowiznę majątku przedstawiającego choćby wartość zachowku. Stąd też, w ocenie Sądu, roszczenie o stwierdzenie nabycia spadku jest roszczeniem dalej idącym w znaczeniu funkcjonalnym. Wniosek o stwierdzenie nabycia spadku zmierza bowiem do ustalenia, czy i ewentualnie na jakiej podstawie spadkobierca ustawowy ma prawo do zachowku. Stwierdzić należy z pewnością, iż w wykładni zaprezentowanej przez Sąd Najwyższy przeważyły względy aksjologiczne, jednakże orzeczenie to wpisuje się w dość utrwaloną linię orzeczniczą Sądu Najwyższego.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.