Zgodnie z art. 126 § 2 pkt 1 k.p.c., gdy pismo procesowe jest pierwszym pismem w sprawie, powinno zawierać również oznaczenie miejsca zamieszkania lub siedziby i adresy stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników. Jednocześnie art. 135 § 1 k.p.c. przewiduje, iż doręczenia dokonuje się w mieszkaniu, w miejscu pracy lub tam, gdzie się adresata zastanie. Na podstawie tych dwóch przepisów pojawiło się zagadnienie dotyczące tego, czy wystarczającym jest wskazanie w pozwie miejsca pracy pozwanego jako jego adresu do doręczeń z pominięciem miejsca oraz adresu zamieszkania.

    W uchwale Sądu Najwyższego z dnia 17 lipca 2014 roku, III CZP 43/14 orzeczono, iż niepodanie przez powoda w pozwie miejsca, a także adresu zamieszkania pozwanego, który jest osobą fizyczną, stanowi brak formalny pozwu. Brak ten uniemożliwia nadanie sprawy dalszego biegu. Wskazania li tylko adresu miejsca pracy pozwanego nie spełnia zatem w ocenie Sądu Najwyższego wymagań stawianych przez art. 126 § 2 pkt 1 k.p.c.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.