- Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa określa zasady wypłaty, pobierania oraz zwrotu nienależnie pobranych zasiłków przyznawanych w określonych sytuacjach, np. w przypadku choroby osoby ubezpieczonej. W myśl art. 17 ust. 1 tej ustawy Ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia. Zagadnieniem pozostaje, czy wykonywanie jakichkolwiek czynności związanych z pracą powoduje utratę prawa do zasiłku. Z większości decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wynika, że tak. Sąd Najwyższy ma na ten temat jednakże nieco odmienne zdanie.
W orzeczeniu Sądu Najwyższego z dnia z dnia 4 kwietnia 2012 roku, w sprawie II UK 186/2011 stwierdzono w pełni słusznie, iż nie może być podstawą do utraty zasiłku podejmowanie czynności, które nie są połączone z osobistym świadczeniem pracy. Do takich czynności, które mogą nie być połączone z osobistym świadczeniem pracy, należy przykładowo podpisywanie dokumentów finansowych, które zostały przygotowane przez inne osoby czy też inne czynności o charakterze wyłącznie formalnoprawnym, w szczególności związane z formalnoprawnym (nie faktycznym!) wykonywaniem funkcji pracodawcy.
Dodaj komentarz