Zgodnie z dyspozycją art. 1015 § 1 k.c., sześciomiesięczny termin do odrzucenia spadku rozpoczyna swój bieg w dniu, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule swojego powołania do dziedziczenia (najczęściej jest to dzień dowiedzenia się o śmierci spadkodawcy). W odniesieniu do osób, które dziedziczą w związku z odrzuceniem spadku przez swojego wstępnego (najczęściej rodzica), termin do odrzucenia przez te osoby spadku biegnie od dnia, w którym ich wstępny (najczęściej rodzic) złożył oświadczenie o odrzuceniu spadku. Pewien problem pojawiał się w przypadku osób małoletnich. W ich imieniu spadek odrzucają bowiem rodzice, którzy jednakże muszą legitymować się prawomocnym postanowieniem sądu opiekuńczego zezwalającym na odrzucenie spadku. Co zatem w przypadku, gdy postępowanie sądowe trwa na tyle długo, że upłynął już sześciomiesięczny termin do odrzucenia spadku. W doktrynie przyjmowano raczej jednolicie, że termin ten ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania przed sądem opiekuńczym. Brakowało jednakże w tym względzie stosowanego orzeczenia Sądu Najwyższego.

    Sytuacja uległa zmianie z chwilą wydania przez Sąd Najwyższy Postanowienie z dnia 20 listopada 2013 r. w sprawie I CSK 329/13. W postanowieniu tym potwierdzona została dotychczasowa wykładnia stosowana przez doktrynę prawa. Mianowicie Sąd Najwyższy orzekł, iż po złożeniu wniosku do sądu opiekuńczego o wyrażenie zgody na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego, termin do odrzucenia spadku ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania przed sądem opiekuńczym. Należy wskazać, iż jest to bardzo słuszne rozstrzygnięcie.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.