- Zgodnie z art. 140 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego osoba, która dostarcza drugiemu środków utrzymania lub wychowania nie będąc do tego zobowiązana albo będąc zobowiązana z tego powodu, że uzyskanie na czas świadczeń alimentacyjnych od osoby zobowiązanej w bliższej lub tej samej kolejności byłoby dla uprawnionego niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami, może żądać zwrotu od osoby, która powinna była te świadczenia spełnić. Powyższe roszczenie przedawnia się z upływem lat trzech. Przedmiotem rozważań Sądu Najwyższego stała się odpowiedź na pytanie, czy roszczenie regresowe przewidziane w art. 140 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego ma charakter alimentacyjny. Odpowiedź na powyższe pytanie ma dość istotne znaczenie chociażby przy ustaleniu, czy dochodzenie rzeczonego roszczenia regresowego na drodze sądowej podlega opłacie sądowej czy też jest od niej zwolnione.
W sprawie III CZP 77/15 Sąd Najwyższy orzekł, iż roszczenie przewidziane w art. 140 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (roszczenie regresowe) nie jest roszczeniem o świadczenia alimentacyjne. Oznacza to, iż dochodzenia roszczenia opartego na art. 140 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego podlega stosownej opłacie sądowej. Powyższe orzeczenie stanowi uchwałę wydaną w składzie siedmiu sędziów Sądu Najwyższego.
Dodaj komentarz