- Zgodnie z art. 481 § 1 jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Art. 481 § 2 stanowi zaś, iż jeśli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej niż stopa ustawowa, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy. W sprawie o zapłatę wyłoniło się zagadnienie prawne przedstawione Sądowi Najwyższemu sprowadzające się do odpowiedzi na pytanie o możliwość zasądzenia odsetek maksymalnych (czterokrotność stopy kredytu lombardowego NBP) za okres po dniu wydania wyroku w sprawie.
W orzeczeniu z dnia 11 września 2014 roku (III CZP 53/14) Sąd Najwyższy w pełni słusznie uznał dopuszczalność zasądzenia tego rodzaju odsetek po dniu wydania wyroku. Podobnie bowiem dopuszczalne jest określenie odsetek w wysokości określonej ustawowo, to jest bez wyszczególniania konkretnej, procentowej wysokości odsetek.
W tej chwili nie jest jednakże dostępne jeszcze uzasadnienie powyższej uchwały Sądu Najwyższego, a zapoznanie się z tym uzasadnienie jest niezbędne do ostatecznego wyjaśnienia przedstawionej powyżej tezy. Niniejszy wpis zostanie zatem zaktualizowany po tym, jak już uzasadnienie orzeczenia zostanie opublikowane.
Dodaj komentarz